Ankaradan abim geldi

Bugün (daha doğrusu dün gece) İstanbul'dan çok sevdiğim bir arkadaşım ziyaretime geldi. İstanbulda oturduğum evin yanındaki apartmanın altında tekel bayisi işletiyor. O da sonunda İstanbul'un keşmekeşinden bıkmış (ki kendisi bilmem kaç kuşak İstanbullu Ermeni asıllı bir arkadaşımdır) kendisine kalan yaşamını sürdürmek için yeni bir yerleşke ararken benim burada olduğum aklına gelince hadi bir uğrayayım demiş.
 Tabi öyle uğramakla olmaz, balık pişirip rakı eşliğinde misafir ettik kendisini.

Buraya gelmeden önce Kuşadası ve Didim i de gezmiş. Bodrum'u da es geçmek istememiş. Gezdik tüm yarımadayı. Kafasında üç beş birşey canlandı sanırsam. Ama karar vermesi için eşinin de fikrini sorması lazım tabi.

 Öğleden sonra onu yolcu ettikten sonra düşündüm de, yaşam hakkaten biriktirmekten ibaret. Kimi kin nefret biriktiriyor, kimi dost arkadaş. Kimi kafayı parayla bozmuş kimi aşkla. Ama illaki birileri birşeyler biriktiriyor... Ben de İstanbul da yaşadığım süre içerisinde epey dost/arkadaş biriktirmişim. Güzel birşey kanımca..